Όχι το μνημόνιο, όχι το κούρεμα, όχι η εισοδηματική σφαγή όσων δεν είχαν, όχι η αιγίδα των δυο τελευταίων κυβερνήσεων που απλόχωρα έχει καλύψει τους προστατευόμενους των.
Είναι τραγικό το δικαίωμα στο αύριο, που ελπίζουν και στο οποίο διαβλέπουν οι φορείς της κατάρρευσης.
Είναι τραγικό, ότι σωστά υπολογίζουν και ποντάρουν στην διάσωση τους.
Είναι τραγικό, ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο σαμαράς είναι αρχηγός του πρώτου κόμματος, και ο Βενιζέλος θα υπάρξει την επόμενη μέρα των εκλογών.
Δεν πρόκειται για λάθη που πληρώνονται. Συνειδητές επιλογές ήταν όλα, τόσα χρόνια. Και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, και των κυβερνήσεων της ΝΔ. Ειδικά της τελευταίας και των δυο. Του Παπανδρέου δηλαδή και του Καραμανλή.
Κατέστρεψαν ότι μπορούσαν. Μοίρασαν ότι μπορούσαν. Άρπαξαν ότι μπορούσαν.
Και τώρα σώζουν την πατρίδα.
Ποιος;
Ο Βενιζέλος.
Ποιος;
Ο Σαμαράς.
Πως;
Με τους κομματικούς μηχανισμούς, που ενδεχομένως να είναι πιο διεφθαρμένοι από τους ίδιους.
230 εκατομμύρια ευρώ είναι τα χρέη των δυο κομμάτων τους προς τις τράπεζες.
Να θυμίσουμε ότι για 330 εκατομμύρια, που τελικά βούτηξαν από τους συνταξιούχους, παρά λίγο να μην κλείσει η συμφωνία κουρέματος του ελληνικού χρέους.
Και τι ζητάνε; Να διαγραφούν οι ανεξόφλητοι τόκοι τους, να χρεωθεί με σταθερό επιτόκιο 4% το υπόλοιπο τους, να γίνουν ρυθμίσεις, να… να… να…
Αυτό στην καθομιλουμένη λέγεται πολιτική αλητεία. Και περιλαμβάνει όλους. Γνωστές φυσιογνωμίες από την τηλεόραση και τις κυβερνήσεις.
Δεν μιλάμε για παρανομίες. Όχι. Όλα είναι νόμιμα. Ηθικά δεν είναι.
Και η πολιτική αλητεία δεν σταματά σ’ αυτό.
Αυξήσεις από 8,3% έως 25,6% στην ελίτ . Στους συνεργάτες τους δηλαδή και τους συμβούλους τους.
Δεν αφορά τους βουλευτές αυτό. Αν και δεν έχει σημασία. Αν χρειαζόταν να περάσει από την βουλή, θα περνούσε. Σιγά μην βρεθεί εκεί η τσίπα.
Εκεί θα δούμε αντίσταση, μόνον αν απλοποιηθούν οι εκλογικές περιφέρειες αν σπάσει η βασίλισσα της διαπλοκής η Β΄ Αθηνών, αν αλλάξει ο άθλιος εκλογικός νόμος των γνωστών διεστραμμένων μυαλών, αν καταργηθεί η ασυλία που τους επιτρέπει να νομιμοποιούν όποιο έγκλημα κι αν κάνουν.
Όποιο. Ακόμη και τροχαίο, ακόμη και την διατροφή του παιδιού τους αν δεν δίνουν, ακόμη κι αν απαγορεύουν στον πατέρα να δει το παιδί του, ακόμη κι αν κυνηγούν να σφάξουν την γυναίκα τους.
Τότε, ναι, θα εξεγερθούν. Δίκαια. Και θα θυμηθούν ό,τι απανθρωπιά έχει διαπράξει η ηγεσία τους (και την ψήφισαν κάποτε) για να δικαιολογήσουν την αλητεία τους. Την πολιτική. Η άλλη είναι νόμιμη άρα δεν είναι αλητεία.
Δικαίωμα του καθενός μας είναι να ψηφίσει ότι θέλει στις εκλογές που θα γίνουν σε λίγο.
Δικαίωμα του καθενός μας είναι να επιλέξουμε ποιος μας κάνει από τις υποψηφιότητες που θα εκτεθούν στα κομματικά ψηφοδέλτια.
Και δικαίωμα του μπλογκ μας, είναι να γράψουμε την άποψη μας για τον καθένα ξεχωριστά, ανεξάρτητα από την κομματική ιδιότητα.
Γιατί μέσα στο ίδιο ψηφοδέλτιο, δεν θα είναι όλοι ίδιοι.
Ο καθένας θα έχει την καμπούρα του και καλό είναι να την πάρουμε υπόψη.
Βέβαια, αν ψηφίζεις ΝΔ του Σαμαρά ή ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου τι εσωτερικές διαφορές περιμένεις;
Έστω κι έτσι, περιμένεις. Υπάρχουν.
Μήπως θα είναι καλύτεροι οι υποψήφιοι του Καμένου και του Καρατζαφέρη στην αντιδραστική δεξιά από τους υποψήφιους της Κατσέλη και του Δημαρά στην διεφθαρμένη σοσιαλδημοκρατία;
Ή μήπως η μη μου άπτου αριστερά, δεν έχει τα βαρίδια της;
Επειδή ροκανίζει την νόμιμη άρα ηθική τεράστια κρατική χρηματοδότηση και επειδή προσεκτικά αρνείται κάθε συμμετοχή στις ευθύνες και επαφίεται στα λιγότερα;
Μου την δίνουν.
